Çarşamba otobüsünde giderken karşılaştım bu güzel kızla. Annesinin kucağında oturuyordu. Dayanamadım fotoğrafını çekmek istedim. Şansta bu ya makinemin olduğu günlerden birine denk gelmişti. Annesiyle diyalog kurdum önce. Sonraysa otobüste birkaç deneme yaptım. Ama ve lakin otobüste olacak iş değildi. Otobüsten indiğimizde (yine şans eseri aynı durakta inmiştik) yeniden denemelere başladım. Fazla zamanım yoktu; küçük kızda çok huysuzdu ama güzel bir kare yakalayabilmek nasip oldu. Annesine fotoğrafı ulaştırbileceğim facebook adresimi verdim ama hala annesinden bir haber alamadım.
Teyze burada belki bir gün okur ve gülümsersiniz işte bu da kızınız.
Ay suratını yesinler bu şeker kızın maşallah ya sarı kafa. Artık günümüzde yaşa başa bakmadan herkes halinden hoşnutsuz ve üzüntülü :(
YanıtlaSil